Rabinowitch Royden

Ur. w 1943 r. w Toronto, w rodzinie emigrantów z Bukaresztu. Rzeźbiarz, rysownik, w dziedzinie sztuki samouk. Bliźniaczy brat rzeźbiarza Davida Rabinowitcha. Działalność rzeźbiarską rozpoczął w Europie na początku l.60. Obecnie mieszka i pracuje w Gandawie.

Obszarem jego dociekań są filozoficzne rozważania nad uwarunkowaniami rzeźby w przestrzeni względem ciała obserwatora. Punktem wyjścia były opisy przestrzeni w historii nauki i sztuki. Ważniejsze zespoły prac: Pięć odniesień do rzeźby Nos A. Giacomettiego, rzeźby oparte na balansie – Konstrukcje beczkowe (l.60.); analizujące metaforycznie ruch wiolonczelisty – Lekcje Emanuela Feuermanna, kierunki w przestrzeni – Manifold i Powierzchnie przeciwne (l.80.). Realizuje również rzeźby do przestrzeni publicznej, wśród nich memorialne. Interesują go przemiany w świadomości człowieka Zachodu. Za najważniejsze uważa Przełom Kopernikański i Zagładę symbolizowaną przez Oświęcim. Z tych powodów uznaje Kraków, gdzie miał pierwszą w Polsce wystawę (Rzeźba – ciało, 1987), za miejsce szczególne przez bliskość Uniwersytetu i nieodległego Oświęcimia. W ostatnich latach koncentrował swoją refleksję i na zjawiskach takich jak filmy z Laurelem i Hardym i reklama. W praktyce rysownika realizuje oburęczne rysunki somatyczne, zapisujące gest.